Μη φύγεις

Είναι κρύο το δωμάτιο, σκοτεινό. Το κεφάλι μου βαρύ, τα χέρια μου ακίνητα. Το σώμα μου πονάει και μια φωτιά έχει κυκλώσει το στόμα μου.

Φοβάμαι. Νοιώθω τόσο άδειος. Κανένα συναίσθημα εκτός από το φόβο. Οι σκιές του παρελθόντος με κατασπαράζουν. Τρώνε με λύσσα τα σωθικά μου και πίνουν το αίμα μου. Το κενό μέσα μου μεγαλώνει.

Φοβάμαι. Οι σκέψεις μου; Που είναι οι σκέψεις μου; Τα όνειρά μου; Μόνο θολές εικόνες περνάνε μπροστά από τα μάτια μου. Η μορφή σου αλλοιώνεται. Τι θα έχω τώρα μαζί μου τις νύχτες; Φεύγεις και με αφήνεις στις σκιές μου.

Φοβάμαι. Μη φύγεις. Οι τοίχοι μουχλιάζουν, μπορεί να με πλακώσουν. Δεν μπορώ να τους νικήσω. Τα χέρια μου τα έχουν δέσει. Ποιος τα έδεσε; Δεν ξέρω. Το στρώμα αρχίζει να σκληραίνει. Το κρεβάτι γίνεται σανίδα. Έλα πάρε με από εδώ.

Φοβάμαι. Ο ήχος του ρολογιού τρυπάει τα αυτιά μου και σκίζει τη σιωπή. Μου θυμίζει πως κάθε δευτερόλεπτο είσαι πιο μακριά, πιο μακριά μου. Έλα να το σπάσεις αυτό το ρολόι. Δεν αντέχω να μετράω στιγμές.

Φοβάμαι. Μα έχεις φύγει. Πεθαίνω.